درد تنهایـــــــــی کشیــــــــــد ن،

مثلِ کشیدنِ خطهایِ رنگی روی کاغذِ سفـــــــــید،

شاهکاری میسازد به نامِ دیوانــــــــــــــــــــــــــــــگی...!

و من این شاهکــــارِ را به قیمتِ همه? فصلهایِ قشنگِ زندگیم خرید ام...

تو هر چه میخواهـــــــــی مـــــــرا بخوان....

دیوانـــــه، خود خــــواه،بی احساس.....

نمیــــفروشــــــــم?..!!!!

زنـدگـی به مـن آمـوخـت چـگونـه اشک بـریـزم

ولی نیاموخت چگونه سرازیرش کنم....

زندگی به من آموخت چگونه دوست داشته باشم

اما نیاموخت چگونه فراموشش کنم....

اگر انسان زندگی را دوست داشت هرگز در آغاز تولد نمی گریست...

احتیاط !

در این شهرِ لاکردار

تمام کوچه باغ های عاشقی

به اتوبان های تنهایی وصل می شوند…

مترسک بودن یعنی دیدن و شنیدن و خاموش ماندن…

یعنی چوب ماندن…

پای در بند …

بودن و هیچ ماندن…

امان بر آن مترسک که دل دارد…

می بیند و قدرت فریاد ندارد…

امان بر آن مترسک که آرزوی راه رفتن و خواب پرواز دارد

امان بر آن مترسک که دوستی را دوست دارد…

امان بر آن مترسک که گاه گاهی آواز پرنده ها را می خواهد…