|
اسیرتنهایی 
| ||
|
» لطفا سکوت را رعایت کنید دادگاه رسمی است ...! « قاضی : جناب دل چرا ؟ دل : نمیدانم قاضی : من هنوز چیزی نگفتم ! دل : آقای قاضی من از همین سوال های بی جواب خسته ام ...! قاضی : ای دل چرا باختی ؟ دل : نمیدانم قاضی : لطفا جواب بدهید ...! دل : پس گوش کن ! » دل بعد از سکوتی پر معنا باز هم چیزی نگفت ...! « قاضی : لطفا سخن بگوئید ! دل :چه بگویم جناب . اصلا از کجای قصه باید بگم ...! قاضی : از جایی بگوئید که بی گناهیتان را ثابت کنید ! » همه حاضران چشم بر زبان دل دوخته بودند اما ... ! « دل : حرفی ندارم مرا مجازاتم کنید ...! قاضی : اینطور نمی شود تو باید از خود دفاع کنی ! » دل تبسمی کرد به سلول انفرادی خود بازگشت ...! « حکم جلسه اول محاکمه : به دلیل ابهاماتی در پروده متهم ردیف اول و برای بررسی بیشتر درمورد نکات پرونده این جلسه دادگاه تمام و به تاریخ دیگری موکول میشود ...! ختم جلسه ...! چند روز بعد ...! » لطفا سکوت را رعایت کنید دادگاه رسمی است ...! « قاضی : جناب متهم ردیف اول شما باید از خود دفاع کنید این حق شماست ...! دل : خندید و گفت خوشحالم یکی بالاخره به من گفت تو حق داری . مگه در این دنیا که منو شکستند من حقی داشتم . من به بی حقی عادت دارم . قاضی : شما اخرین دفاعیه خود را ارئه کنید.این اخرین فرصت شماست ...! دل : اقای قاضی من برای دفاع از خود چیزی ندارم مگر اونهایی که شکستند و رفتند به من اجازه دفاع از حقم را دادند . نه نداند نداند ! در ادامه اضافه کرد : حق من دراین دنیا جز شکست و بدبختینبود من حقی ندارم . و اکنون خجالت میکشم از اینها دفاع کنم . شما بودید دفاع میکردید اقای قاضی ؟ جواب بده ؟ قاضی سکوت کرده بود و نمیدانست چه باید گفت ! » ای خدا چه دادگاه عجیبی خود قاضی هم محکوم بود « دل گفت : از چه چیزی بایددفاع کنم از ابروی رفته از تکیه گاه بی پناهم از گریه های شبانه از زجه های کودکانه از چه باید دفاع کنم ....! دل گفت : اقای قاضی تنها گناه من دوست داشتن بود البته این هم گناه من نیست اینرا از مادرم اموختم که به خاطر گریه های من شبها بیار میماند . اما من به خاطر گریه نکردن اون زجه زدم اما چه شد ؟ ها مادرم همه چیز را به من اموخت اما فراموش کرد بگه ای دل در این دنیا حتی به چشمانت هم اعتماد نکن ! » دادگاه را سکوت مرگباری فرا گرفته بود « بغض گلوی دل را میفشرد اما او طاقت اورد ! پس شما بگویید به چه چیزی باید اعتماد کرد ؟ هیچ کس نمیدانست چه باید گفت ؟ دل گفت شما نگوئید اما من میدانم باید به دل اعتماد کرد به دل ! اما من شرمنده دلم هم شدم میدونی چرا چون عاشق شدم ! » عشق در دادگاه حضور داشت به خود لرزید « گفت ای عشق تو چقدر نامردی
که حتی منو پیش دلم هم شرمنده کردی ! با به پایان رسیدن این جمله بغض دل هم شکست و چیزی نگفت ! زمان دفاعیه هم به پایان رسید ! همه منتظر اعلام حکم بودند ...! ایا چه میشود ؟ اعلام حکم : لطفا همه به احترام دادگاه برخیزید ! طبق ماده تقدیر بند سرنوشت تبصره خیانت متهم ردیف اول یعنی جناب دل به قصاص نفس یعنی اعدام و متهم ردیف دوم یعنی عشق ازاتهام وارده عفو و آزاد میشود ...! قاضی : شما اعتراضی دارید ؟! دل : شما اشتباه کردید درهیچ جای دنیا مرده را نمیکشند ! قاضی : منظور ؟ دل : من سالهاست که مرده ام . نه اعتراضی ندارم ! تعجب نکنید این چیزه عجیبی نبود در دادگاهی که حکم مارا سرنوشت میدهد نبایدتوقعی داشت ! شما بودید چه حکمی میدادید ؟ ختم جلسه دادرسی 
[ یادداشت ثابت - شنبه 91/11/8 ] [ 5:10 عصر ] [ سعید محرمی ]
| |
