|
اسیرتنهایی 
| ||
|
رفتــــــــــی... در فصلــــی که تنهــا امیــــــــــــــدم خـــــدا بـود و ترانــه و تــــ ــــــــــو تــو که گمـــان می کــردم از تبــار آسمــــــــانـی و دلتنگـــــــــی هـایم را در می یــــابـی تــو که گمــان می کــردم ســــــــــ ـــــــــــاده ای و سادگـــی ام را بـــــــاور داری و افســــوس که حتـی نمی خواستــــی هـــم قســـــــ ـــــــــم بــاشی افســـوس رفتـــی... ســـاده ، ســاده مثـل دلتنگــــی هـای مـــ ـــــــن و حتـی ســاده مثـل سادگــــــــــی هـایم مــــن مــــاندم و یـک عمـــر خاطــــره و حتـی بــــاور نکـردم ایـن بریــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدن را کـاش کمـــی از آنچـه که در بــــــــــاورم بـودی در بــــــــــــــــــاورت خانــه داشتـــم کــاش می فهمیـــــــــــدی صداقـــت ی را که در حرفــم بـود و در نگاهــــت نبــود رفتــــی و گریـــه هـایم را ندیــدی و حتـی نفهمیـــدی مــــــــــــن تنهــا کسـی بـودم که..... قصـــــه به پـایــان رسیــد و مــن هنــــوز در ایـن خیالــــــــم که چـرا به تــــــ ـــــو دل بستــم و چـرا تـــو به ایـن سادگـــی از مــــــــن دل بریـــدی نمی بخشمــــت... نمی بخشمـــت که از مـــــــ ــــــــن دل بریــــدی و حتـی ندیــدی که بــــــــــی تــو چـه بـر سـر ایـن ترانـــه هـا می آیــد دیـدی اشـــک هایی را که قطـره قطـره اش قصـــــه ی مـــن بـود و بُغضــی که از هــــرچه بـود از شـــادی نبـود بُغضــی که بـه دســــت تـو شکســـــت و چشمانـــی که از رفتــــــن تـو غــرق اشـــــــک شـد و تـو حتـی به ایـن اشــک ها هـم اعتنـــا نکــردی به حُرمـــت قـــــدم هایی که با هم در آن کوچـــه ی همیشگــی زدیـــم 
[ یادداشت ثابت - چهارشنبه 91/11/12 ] [ 12:13 عصر ] [ سعید محرمی ]
| |
