|
اسیرتنهایی 
| ||
|
مترسک بودن یعنی دیدن و شنیدن و خاموش ماندن… یعنی چوب ماندن… پای در بند … یعنی تنها… بدون دیروز بی فردا… بودن و هیچ ماندن… امان بر آن مترسک که دل دارد… می بیند و قدرت فریاد ندارد… امان بر آن مترسک که آرزوی راه رفتن و خواب پرواز دارد امان بر آن مترسک که دوستی را دوست دارد… امان بر آن مترسک که گاه گاهی آواز پرنده ها را می خواهد… 
[ یادداشت ثابت - یکشنبه 91/11/23 ] [ 2:28 عصر ] [ سعید محرمی ]
| |
